Nog meer vrijheid

Al meer dan een maand geen lockdown meer. Het went snel. Je zou bijn vergeten dat er corona heerst, maar het virus is er nog wel. We hebben volop genoten van het Pinksterweekend in ons tweede huis, waar de tuin smeekte om achterstallig onderhoud. Met het mooie weer was dat geen straf. Afgelopen weekend hebben we het verjaarspartijtje van de oudste ingehaald. Er kon geen sprake van dit jaar overslaan zijn. We hebben de tien jongelui, kinderen zijn het niet echt meer, een speurtocht door de stad laten fietsen. Lekker in de buitenlucht, minder risico op corona. Daarna zaten ze dan wel gezellig dicht bij elkaar op een grasveld aan de Seine voor de taart, snoep en limonade. Maar ja, social distancing en pubers, dat gaat nou eenmaal niet samen.

De jongste is vanmorgen aan een volle week school begonnen. De afgelopen weken ging hij alleen donderdag en vrijdag, nu dus alle dagen. Het vroeg opstaan op maandagmorgen moet weer even wennen, maar de stralende zon hielp mee. Gisteren liep mijn scholiertje al te zingen van 'morgen zie ik mijn hele klas weer', hij had er echt zin in. En dan mag hij nog uitnodigingen voor zijn feestje uitdelen ook! Hij maakte zich wel een beetje zorgen over hoe ze 1 meter afstand van elkaar moeten houden, als alle meer dan 400 leerlingen van zijn school tegelijk aanwezig zijn. Ik denk ook niet dat dat helemaal kan lukken.

Ze hebben nog twee weken fulltime school en dan is het vakantie. Het zijn de laatste weken lagere school van de-bijna-elf-jarige. In september begint het avontuur van een nieuw leven op het collège! Zijn oudere broer moet alleen disndag nog zijn boeken inleveren - de eerste keer sinds begin maart dat hij weer voet in zijn schoolgebouw zet - en dan is hij met vakantie. Voor hem begint dan het avontuur van eindexamen doen. Hopelijk worden het coronaloze avonturen. En als het even kan, zonder mondkapje please.