Tante E.

Vandaag had ik een juichend verhaal willen schrijven over de vliegtickets die we nu in huis hebben. Dat juichende gevoel is er nog en dat verhaal komt nog wel, maar nu sta ik even stil bij het overlijden van mijn tante.

Ik kan niet zeggen dat ik close met haar was. Ik zag haar voor het laatst na het overlijden van mijn vader en dat is toch al weer zo'n 19 jaar geleden. Of was het bij het overlijden van mijn oma? Dat was drie weken daarna, die twee gebeurtenissen lopen in mijn geheugen een beetje door elkaar. Ondanks dat ze in mijn leven geen grotere rol speelde dan die van de een beetje vreemde tante die je nooit zag, waar je het bij een familiebijeenkomst wel eens bezorgd over had en waar je regelmatig naar vroeg over de telefoon, kwam het bericht van haar overlijden toch als een harde klap aan. Ook al dacht ik eerlijk gezegd nooit aan haar en heb ik nooit iets voor haar gedaan (ben ik weer heel eerlijk ... ), toch is het een schok. De tweede tante in een jaar. Er vallen blaadjes van de stamboom en het wordt steeds kaler bovenin die boom. Gelukkig komt er binnenkort nog een jong lootje aan de stam.

Rust zacht tante E.

Basketballen

Grote Zoon zit nu op basketbal, hij ging vandaag voor de derde keer. Vandaag heb ik hem ook voor het hele jaar ingeschreven, maar ècht gemotiveerd is ie niet. Maar ja, zijn ouders hadden hem dringend verzocht om aan een sport te doen en basketballen leek m dan de minst slechte optie. Het dribbelen en het overspelen van de bal vindt hij dan nog wel leuk. De oefeningen daarin zijn ook nog wel aardig, al word je daar wel moe van.

Maar de mini wedstrijdjes vindt hij maar niks. Hij is ook absoluut niet competitief ingesteld en geen doorzetter. Tijdens die wedstrijdjes huppelt en fladdert hij (letterlijk) wel mee in de richting van de bal, maar hij krijgt die niet in handen. Dat interesseert hem ook niet, hij laat dat graag aan de Toni Parkertjes van de groep over. Mij maakt het niet veel uit, als hij maar beweegt en zich uitleeft. Ik beng alleen bang dat de lol er gauw af is als je niet een beetje leuk meedoet met zo'n wedstrijd en af en toe scoort. Of in elk geval probéért te scoren.

Wie heeft er het schattigste broertje?

Eergisteren was er een vriendje van Grote Zoon mee lunchen tussen de middag. Spontaan begon hij over zijn nieuwe broertje dat gaat komen. Ik opperde om het kamertje te laten zien en de foto van het smurfje. Dat leek hem een goed idee en hij introduceerde het nieuwe gezinslid met 'Dit is mijn nieuwe broertje, schattig, vind je niet?' Hij zei het natuurlijk in het Frans 'il est mimi (van mignon), n'est-ce pas ?' Het vriendje was best bereid toe te geven dat de onze 'mimi' is, maar vond wel dat ie niet zo mimi is als zijn eigen kleine broertje. Maar, verduidelijkte hij daarna, 'dat kan ook niet, want de mijne is het meest mimi van alle kleine broertjes!' Ik vond die grote jongens van 8 en 9 zelf erg schattig, hoe ze daar stonden op te scheppen over hun broertjes!

30 oktober is de dag ...

... dat ik mijn tweede in mijn armen sluiten mag! We hebben vrijdag onze data doorgekregen. We gaan de 27e of de 28e weg, zodat we nog een dag hebben om bij te komen van de jetlag. De 30e worden we bij de DSDW verwacht voor een afspraak met Mrs R, onze maatschappelijk werkster. Ze zal ons dan de geboorte akte van ons mannetje geven en foto's van hem en een officiële brief waarmee we hem mogen ophalen bij het kindertehuis. Vervolgens gaan we daarnaartoe, soms gaat de maatschappelijk werkster mee. Tijdens de ontmoeting worden emotionele moeders geacht hun tranen binnen te houden om hun nieuwe kroost niet af te schrikken!

Naar gelang de reactie van ons nieuwe ventje, krijgen we hem diezelfde dag mee, of pas de volgende. We blijven dan een week met zijn viertjes in een hotel in Bangkok. Grote Broer gaat ook mee, het lijkt ons belangrijk dat hij erbij is vanaf het begin van deze nieuwe gezinssamenstelling. Op 6 november worden we voor een Board van wijze dames en heren verwacht, waar we wat vragen moeten beantwoorden. Daar krijgen wij het Thaise paspoort van het mannetje en de papieren waarmee we officieel de voogdij over hem krijgen. Daarmee moeten we naar de Franse ambassade voor zijn visum. Aangezien dat een week zal duren, gaan we van die tijd profiteren om naar de kust ten zuiden van Bangkok te gaan om van zon, zee en strand te genieten. Half november vliegen we naar Parijs terug en kan ons jongste gezinslid zijn nieuwe omgeving ontdekken.

Nieuwe kleren

Vandaag heb ik flink kinderkleren ingekocht. Grote broer bleek niet veel meer te hebben voor komende winter: alles te klein. Voor het kleine ventje heb ik nog van alles liggen, maar voor hem heb ik ook een setje gekocht. Het is gek om kleding te kopen voor een kind dat je nog niet kent. Welke kleuren vindt hij leuk? Uit het rapport weten we dat hij kan fietsen, dus dat was een aanknopingspunt.

Wat een emoties ook weer om zijn eerste kleertjes te kopen! Tranen in de kledingwinkel. Ik heb daar een klantenkaart en de verkoopster vroeg of ze de geboortedata van de kinderen erin mocht zetten. Krijg je korting of zo als ze jarig zijn. Eigenlijk ben ik daar tegen, maar nu kon ik de verleiding niet weerstaan.

Pakje in Thailand

De website van La Poste meldt dat het pakje in Thailand is aangekomen en dat het vandaag bezorgd wordt! Spannend! Vandaag of morgen ziet ons kleine mannetje, als het goed is, zijn nieuwe papa, mama en grote broer!! Hopelijk hoeven we niet lang meer te wachten tot we onze reisdata horen. Ik kan niet wachten met het regelen van de reis en heb al een hotel uitgezocht en een lijst gemaakt van de spullen die mee moeten.

07/09/2013	Votre colis est pris en charge par La Poste. Il est en cours d'acheminement	Centre Export
07/09/2013	Votre colis a quitté le territoire	Centre Export
12/09/2013	Votre colis est arrivé dans le pays de destination	Thailande
12/09/2013	Votre colis est sorti du bureau d'échange. Il est en cours d'acheminement dans le pays de destination	Thailande

Welkompakketje

Het welkompakket voor onze kleine smurf in Thailand is verstuurd. De Thaise instanties vragen de kersverse ouders uitdrukkelijk om een album met foto's van de familie en de omgeving te sturen, met een cadeautje erbij, om het kind voor te bereiden op de grote veranderingen die komen. De kinderen worden goed voorbereid, schijnt het. Bij de eerste ontmoeting zal ons ventje ons waarschijnlijk herkennen.

Met veel liefde heb ik het album samengesteld en met stickertjes versierd. Foto van Papa, Mama en Grote broer. Foto van het huis, van zijn kamertje, van onze kamers, van de ooms en tantes en van de neefjes en nichtjes. Als hij straks thuis komt, dan zal het hem bekend voor komen. Ik hoop dat hij het pakje volgende week krijgt en dat hij niet alleen blij is met de knuffel en de autootjes, maar ook met zijn nieuwe familie.

Spits eraf

Zo, de Rentrée zit er ook weer op. Dit jaar was het niet zo spannend, want we wisten voor de zomer al in welke klas en met welke juf Grote Zoon zou komen. Juffen, want hij heeft 2 part time juffen. Meestal wordt dat pas de avond te voren op het schoolhek aangeplakt. Omdat hij in een speciale muziekklas komt, wisten wij het in juni al. De juffen lijken hem aardig en de kinderen, voor zover hij ze nog niet kende, ook. Een goed begin van de CM1 (groep 6).

Het is wel weer even wennen aan het nieuwe ritme. Vroeg opstaan, meer haasten en minder tijd om te spelen. En op woensdag weer de activiteiten. Geen muziek, want dat doet hij onder schooltijd. Maar eergisteren heeft hij hockey geprobeerd. Dat kan je in Frankrijk niet overal doen, dus moest er gereden worden. Het leek een leuke club, met een hoog Nederlander gehalte, dus ook goed voor het Nederlands, maar helaas vond hij de sport nogal tegenvallen. Ik ben een beetje bang dat èlke sport hem zal tegenvallen, maar we gaan volgende week basketbal proberen.

De Rentrée houdt ook in dat er formulieren ingevuld moeten worden: een algemeen formulier met de algemene gegevens van de familie, een formulier voor-als-er-wat-gebeurt met grotendeels dezelfde gegevens, een formulier waarin je kan aangeven of je t goed vindt dat je kind gefotografeerd wordt, een formulier om aan te geven of je kind naar de kantine en/of de naschoolse opvang gaat etc. Op één formulier werd de naam en de geboortedatum van broertje/zusje gevraagd en dat kon ik invullen!! Ook Grote Broer kreeg van de juf een formuliertje om zelf in te vullen. Bij 'broer/zus' heeft hij 'bientôt' ingevuld, vertelde  hij trots. Hij begint er zin in te krijgen, lijkt het wel.