Bébé prêt ?

Une de mes belle-soeurs françaises, enfin elle est mexicaine, mais habite en France et elle sera française dès que la France sera d'accord, est enceinte. Il y a dix jours nous étions dans notre maison de campagne. J'y ai fait le tri des affaires bébé qui trainent au grenier depuis des années. J'avais déjà donné la plupart des vêtements bébé et elle attend une petite fille, je n'avais bien sûr que des vêtements garçon, de mon grand qui fêtera déjà ses neuf ans dans deux mois. Mais qu'est-ce qu'on peut avoir d'autres affaires pour bébé ! Des biberons, un sac à langer, des serviettes bébé à capuche, un chauffe biberon, un Babycook et que sais-je, tout utilisé que pour le grand. Pendant ce travail de tri, le petit curieux de quatre ans et demi venait évidemment voir ce que j'étais en train de faire.  Je lui ai expliqué que c'était pour le bébé de B. Bébé, il comprend, mais il n'a pas encore rencontré B. qu'il ne connaît que d'une photo. Ce weekend on devait rencontrer les futurs parents chez Mamie et B. m'avait envoyé une photo de son ventre imperssionnant. Notre grand l'était en effet, impressionné : 'Ah ouai, quand même !'. J'ai aussi montré la photo au petit, en expliquant ce que le gros ventre contient. Ca l'intéressait beaucoup ! 'Bébé habiller ?' Non, j'explique avec le vocabulaire restreint à notre disposition, le bébé n'est pas encore prêt. Quand il sera prêt, il sortira du ventre. (Tout cela en néerlandais, ici la traduction.) Malheureusement nous n'avons pas pu voir le propriétaire du ventre, car elle était trop fatiguée pour faire tous ces kilomètres, comme le futur papa d'ailleurs. Du coup j'en ai parlé trop tôt, car depuis, notre petit me demande au moins quatre fois par jour : 'Bébé prêt ?' Non chéri, ça dure encore très longtemps, il n'est pas encore prêt. 'Bébé prêt, après bébé sortir ventre.' dit-il, en relevant systématiquement son T-shirt pour dévoiler son propre ventre bronzé. Ce soir au coucher nous avions à nouveau cette conversation. J'en ai profité pour bien lui expliquer que c'est le bébé de B. et J. et que Papa et Maman ont Grand Fils et Petit Loulou. Faudra pas qu'il croie qu'il y aura un échange ...

Baby klaar?

Eén van mijn Franse schoonzusjes - nou ja, Frans, ze is Mexicaanse, maar woont in Frankrijk en is getrouwd met een broer van Echtgenoot - is zwanger. Anderhalve week geleden waren we in ons buitenhuis en ik heb daar toen alle babyspullen uitgezocht die daar al jaren liggen. Veel kleertjes had ik al weggegeven, bovendien verwacht ze een meisje en ik heb natuurlijk alleen jongenskleren. Maar we bleken nog een hoop ander babygerei te hebben. Flesjes, een flesverwarmer, luiertas, potjes, handdoekjes en wat niet al meer. Alles alleen maar gebruikt voor onze oudste die over twee maanden alweer negen wordt. Toen ik dat allemaal aan het uitzoeken was kwam die nieuwsgierige viereneenhalfjarige natuurlijk kijken wat ik aan het doen was. 'Voor de baby van B.' Legde ik uit. Baby begreep hij wel, maar tante B. heeft hij nog niet ontmoet, dus die kent hij alleen van een foto. Afgelopen weekend zouden wij ze bij Mamie, de Franse oma, zien. Ook stuurde B. mij een foto van haar met dikke buik. Die liet ik eerst aan Grote Zoon zien. 'Ah oui, quand même' zei hij, onder de indruk van de verandering bij zijn tante. Toen liet ik de foto aan Kleine Zoon zien. 'Kijk, dit is B. en ze heeft een baby in de buik.' Nou, dat vond hij reuze interessant, een baby in een buik! 'Baby aankleê?' Wilde hij weten. Ik legde dus uit, zo goed als dat ging met zijn beperkte woordenschat, dat de baby nog in de buik zit, dat de baby nog te klein is en dat ze uit de buik komt als ze klaar is. Helaas hebben we de buik in kwestie niet gezien het weekend, want de bezitster ervan was te moe voor de vele kilometers en de toekomstige vader trouwens ook. Maar het verhaal van de baby in de buik heeft desondanks grote indruk gemaakt. Had ik nou maar gewacht met het hem te vertellen, want hij vraagt nu minstens vier keer per dag: 'Baby klaar?'. Waarop ik steeds weer zeg dat de baby nog lang niet klaar is en hij antwoordt 'Baby klaar en dan baby buik uit!', waarbij hij elke keer zijn T-shirt omhoog trekt en zijn eigen, bruine, buik toont. Vanavond in bed, vlak voor het slapen gaan, hadden we deze scène weer. Toen heb ik er nog maar weer duidelijk bij gezegd dat de baby van B. en J. is en dat Papa en Mama Grote Zoon en Kleine Smurf hebben. Dat ie niet gaat denken dat we hem gaan inruilen voor een jonger exemplaar.... 

Ecole bien

Ca a été compliqué d'amener le petit à l'école cette semaine. Il ne voulait pas y aller et l'annonçait déjà haut et fort au petit déjeuner. Et pendant l'habillage, au moment du brossage de dents, pour mettre les chaussures etc etc. Comme il trainait beaucoup pour faire tout cela, il devait en plus supporter la mauvaise humeur de sa Maman. Maman ne voulait pas que Grand Frère en subissait les conséquences, elle était donc stressée pour arriver à l'heure à l'école du grand. Une fois à l'école c'était les grands pleurs. Pas facile. Mais en le cherchant jeudi, il me disait 'Ecole bien', sans que je ne comprenne ce qui c'était passé - ou pas passé. Tout avait été bien : la motricité, les dessins, dont il avait encore dit le matin qu'il n'allait pas en faire, les jeux, les autres enfants, tout était bien. Nous l'avons longuement félicité pour cet heureux événément ! Pourvu que ça dure.

School leuk

De afgelopen week was het naar school gaan geen succes voor ons mannetje. Hij wilde niet en verkondigde dat al bij het ontbijt. En tijdens het aankleden, het tandenpoetsen, schoenen aandoen etc etc. Tijdens al die handelingen werkte hij flink tegen, zodat hij ook nog eens een geïrriteerde moeder moest verdragen. Moeder krijgt daar stress van, want Grote Broer moet natuurlijk wel gewoon op tijd op school zijn. Gelukkig liep het vanaf donderdag anders. Zonder dat ik begreep wat er gebeurd was - of niet gebeurd - zei hij donderdag toen ik hem kwam ophalen 'School leuk !'. Nou, dat klonk mij als muziek in de oren!! Alles was leuk geweest, de motricité, zoals de kleutergym heet, het tekenen, waarvan hij 's morgens nog verteld had dat hij het niet ging doen, 'alles leuk Mama!' Mooi zo, houden zo! We hebben hem uitgebreid gefeliciteerd met dit heugelijke feit. 

La bonne blague !

Le Grand Fiston éclate de rire et hurle depuis sa chambre 'Maman ! Tu as mis un slip 4 ans dans mon tiroir !! Heureusement que je n'ai pas essayé de le mettre !!  

Wie heeft dit geschreven? Qui a écrit ceci ?

Stoute vingertjes hebben op de iPad ongeoorloofde dingen gedaan ....

De petits doigts ont fait des bêtises sur l'iPad ...

Cdc- fb l

 F. G.    CČnulpbv gg fgfcgvfvgghuĺkhuknjbjnjnnjnjnjnjnjnjjknnknknkjk´k´l,l'l,l,m,m,m.m.m.

BbnHhBhb Juu

Weer naar school (bis)

Onze kleine man heeft afgelopen maandag zijn 'Rentrée' gedaan. Hij begon zich thuis te vervelen en hij sliep de afgelopen twee weken goed, dus ik had het idee dat hij er wel aan toe was. Die eerste dag was hij trots en blij en liet hij geen traan. Ik werd beloond met een grote knuffel toen ik hem kwam halen. De tweede dag had hij er wat minder zin in 'C. op kool klâah' vond hij. Ik heb het nu gezien en het hoeft niet meer van mij. Eenmaal in de klas wilde hij wel weer en hij was ook weer blij toen we naar huis gingen, maar zei weer dat school klaar was. Donderdag (op woensdag is er geen school), had hij door dat er geen ontkomen aan was, maar wilde hij dat Mama bleef. Dat heb ik even gedaan, maar toen ik weg ging, was hij toch wel in tranen ... Toen ik hem kwam halen zei de juf dat het huilen snel voorbij was en dat hij goed meegedaan had. Hij kijkt goed wat de anderen doen en doet dat dan na. Goed zo. Ik ben trots op hem! Niet makkelijk voor hem, wéér aan een nieuwe situatie wennen. Bovendien spreekt hij momenteel een mix van Nederlands (veel), Frans (minder) en Thais (weinig), dat vooral zijn moeder en zijn broertje goed begrijpen, maar de juf vast minder. Het huilen bij het weg gaan is voor mij als moeder natuurlijk moeilijk, maar het is een goed teken. We zijn op de goede weg wat betreft de hechting! Vrijdag kon hij niet naar school omdat we een afspraak hadden op de school van Grote Broer en die afspraak liep zodanig uit dat we te laat waren voor de kleuterschool. Vond de kleine man niet erg. Zijn grote broer verveelt zich dit jaar weer. Zijn juf van dit jaar heeft het probleem direct aangepakt en laat hem nu vaak wat anders doen. De verveling is nu dus adekwaat opgelost (wat een verschil met vorig jaar !), maar de juf zei dat ze hem volgend jaar, in de CM2 (equivalent groep 7) niet nog een jaar aparte dingen kan laten doen. Ze heeft hem getest en hij heeft praktisch het niveau eind groep 7. Hij zal dus waarschijnlijk toch wéér een klas moeten overslaan. We zijn nu naarstig op zoek naar een collège waar hij met zijn twee jaar jonger niet te veel buiten de boot zal vallen. Dat wordt dus hoohstwaarschijnlijk een collège met een klas voor hoogbegaafde kinderen, als we daar nog een plekje kunnen bemachtigen. Was er wel een beetje verdrietig over, wordt me weer een kinderjaar van mijn lieve zoon afgepakt .... Maar goed, zo is hij nu eenmaal, het hoort bij hem en zijn slimheid heeft ook erg leuke kanten.