Weer naar school (bis)

Onze kleine man heeft afgelopen maandag zijn 'Rentrée' gedaan. Hij begon zich thuis te vervelen en hij sliep de afgelopen twee weken goed, dus ik had het idee dat hij er wel aan toe was. Die eerste dag was hij trots en blij en liet hij geen traan. Ik werd beloond met een grote knuffel toen ik hem kwam halen. De tweede dag had hij er wat minder zin in 'C. op kool klâah' vond hij. Ik heb het nu gezien en het hoeft niet meer van mij. Eenmaal in de klas wilde hij wel weer en hij was ook weer blij toen we naar huis gingen, maar zei weer dat school klaar was. Donderdag (op woensdag is er geen school), had hij door dat er geen ontkomen aan was, maar wilde hij dat Mama bleef. Dat heb ik even gedaan, maar toen ik weg ging, was hij toch wel in tranen ... Toen ik hem kwam halen zei de juf dat het huilen snel voorbij was en dat hij goed meegedaan had. Hij kijkt goed wat de anderen doen en doet dat dan na. Goed zo. Ik ben trots op hem! Niet makkelijk voor hem, wéér aan een nieuwe situatie wennen. Bovendien spreekt hij momenteel een mix van Nederlands (veel), Frans (minder) en Thais (weinig), dat vooral zijn moeder en zijn broertje goed begrijpen, maar de juf vast minder. Het huilen bij het weg gaan is voor mij als moeder natuurlijk moeilijk, maar het is een goed teken. We zijn op de goede weg wat betreft de hechting! Vrijdag kon hij niet naar school omdat we een afspraak hadden op de school van Grote Broer en die afspraak liep zodanig uit dat we te laat waren voor de kleuterschool. Vond de kleine man niet erg. Zijn grote broer verveelt zich dit jaar weer. Zijn juf van dit jaar heeft het probleem direct aangepakt en laat hem nu vaak wat anders doen. De verveling is nu dus adekwaat opgelost (wat een verschil met vorig jaar !), maar de juf zei dat ze hem volgend jaar, in de CM2 (equivalent groep 7) niet nog een jaar aparte dingen kan laten doen. Ze heeft hem getest en hij heeft praktisch het niveau eind groep 7. Hij zal dus waarschijnlijk toch wéér een klas moeten overslaan. We zijn nu naarstig op zoek naar een collège waar hij met zijn twee jaar jonger niet te veel buiten de boot zal vallen. Dat wordt dus hoohstwaarschijnlijk een collège met een klas voor hoogbegaafde kinderen, als we daar nog een plekje kunnen bemachtigen. Was er wel een beetje verdrietig over, wordt me weer een kinderjaar van mijn lieve zoon afgepakt .... Maar goed, zo is hij nu eenmaal, het hoort bij hem en zijn slimheid heeft ook erg leuke kanten.