samedi 23 novembre 2013

Het nut van het hebben van ouders / L'utilité d'avoir des parents

Voyons, analysons, après trois semaines de pratique : Quel est l'utilité d'avoir des parents ?

Tout d'abord, l'attention qu'on m'accorde. Ici le ratio adulte/enfant est de deux adultes pour deux enfants, ce qui est tout de même bien mieux que le ratio huit nounous (par roulement) pour 42 enfants dans mon orphelinat. Même si Papa part parfois pour une réunion, c'est quand même le grand luxe. Ensuite, ils viennent la nuit, ou je vais aller les voir, quand je fais un cauchemar ou quand je n'arrive pas à me rendormir ou quand je dois faire pipi. Puis ils jouent beaucoup avec moi, plus que mon grand frère, qui est bien trop occupé avec l'école et des choses super intéressantes. Mais même eux n'ont pas toujours le temps, paraît-il qu'ils ont le repas à faire, ou des choses sur l'ordinateur. Dans ce cas ils disent 'Even wachten' (attends un peu). L'astuce c'est de répéter 'Papa, Papa, Papa' ou 'Mamang, Mamang, Mamang' jusqu'à ce qu'ils cèdent. J'suis un petit gars mignon, donc ils ne résistent pas (encore?). Le plus grand avantage d'avoir des parents ? C'est de leur faire faire à ma place ce que je sais très bien faire tout seul !!! M'habiller, me déshabiller, mettre mes chaussettes, manger, m'essuyer les fesses : je sais trèèèèès bien le faire tout seul ! Mais c'est tellement mieux quand c'est Maman ou Papa ....

Y'a des inconvénients aussi : personne ne m'avait dit que les parents de font pas tout ce que je veux ! La première fois que j'ai découvert ça, notre troisième jour ensemble je pense, j'ai crié très fort, d'un cri strident. Puis j'ai pleuré très fort, trop injuste. Puis j'ai oublié. Quand ça arrive maintenant, je boude. Je sais très bien bouder, pourtant ça ne marche pas ? Doit y avoir un truc ...


OK, effe op een rijtje zetten. Wat is nou het nut van het hebben van ouders?

Allereerst de aandacht die ik krijg. De ratio volwassenen/kinderen is hier twee ouders voor twee kinderen. Toch beter dan de acht nannies (roulatie) op 42 kinderen van mijn kindertehuis. Zelfs als Papa weg is voor een vergadering, dan nog is dit luxe. Bovendien komen ze 's nachts, of kan ik naar ze toe, als ik een nachtmerrie heb, of moet plassen, of als ik niet kan slapen. Ze spelen ook veel met mij, meer dan mijn grote broer, want die heeft het echt veel te druk met school en allerlei andere super interessante zaken. Maar zelfs zij hebben niet altijd tijd en dan zeggen ze 'Even wachten' (ook Papa zegt dat. De truc is dan om net zo lang 'Papa, Papa, Papa' of 'Mamang, Mamang,Mamang' te zeggen tot ze toegeven. K'ben een schattig jongetje, dus dat lukt (nog?) wel. Maar het allergrootste voordeel van het hebben van ouders? Dat is toch wel dat ze voor mij doen wat ik best zelf kan!! Aankleden, uitkleden, schoenen aandoen, eten, bibs vegen: kan ik héééél goed zelf! Maar wat heerlijk om dat door mijn nieuwe ouders te laten doen ...

Moet ik er wel bij zeggen dat er ook nadelen aanzitten, hoor. Niemand had mij namelijk gezegd dat ouders niet alles doen wat ik wil! Toen ik dat voor het eerst ontdekte, zal de derde dag samen zijn geweest, heb ik heel hard en snerpend gegild. Daarna heb ik heel hard gehuild, is nie eerlijk. Maar toen was ik het weer vergeten. Soms doen ze dat nog wel eens, niet doen wat ik wil. En dan ga ik pruilen. Dat kan ik super goed, maar toch helpt dat niet? Wat zou de truc zijn?

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire