Scholen

De jongens hebben nu allebei vakantie. De kleinste begint nu het concept van 'kantie' te snappen, net als dat van 'weekend'. Al begrijpt hij nog niet hoe lang die 'kantie' dan duurt. Ze kwamen beiden met een officieel papier van school aanzetten. De kleinste met een voorstel voor overgang naar de 'Grande Section' (groep 2 in NL), na de grote vakantie. Bravo! Hij heeft ook veel vorderingen gemaakt op school: hij kan nu zijn (nieuwe!) voornaam schrijven, heeft geleerd om mooie rondjes te tekenen, zijn Franse woordenschat is met sprongen vooruit gegaan (vooral de op het schoolplein nuttige kreten als 'arrêêêteueuh', pas gentil, non pas comme ça) hij heeft de schoolregels geleerd, zoals: eerst vragen als je naar de WC moet, in het begin was de juf hem vaak kwijt omdat hij alleen ging plassen!; niet meteen naar de deur stuiven zodra je je moeder ziet, maar netjes wachten tot je door de juf geroepen wordt, niet heel hard praten in de klas, net zoals  thuis trouwens.

Grote Zoon, die vandaag zijn 9e 'Happy Birthday' viert (zoals zijn broertje zegt),  kwam met twee exemplaren van datzelfde formulier thuis: een voorstel voor overgang naar de CM2 (groep 7 in NL) en een voorstel voor overgang naar de 6e (groep 8 in NL). De 6e is de eerste klas van het collège. We krijgen dus de keus. Dat wisten we al sinds januari. Toen waren we nog helemaal niet voor een tweede keer een klas overslaan. Om hem nou met 9 jaar naar het collège te sturen leek ons wat te gortig. Hij heeft een Frans nichtje die dat gedaan heeft. Ondanks haar lange lengte en haar goede sociale skills, heeft zij het nog wel eens lastig. Maar na gesprekken met zijn docente, die hem in december toetsen van eind groep 7 heeft laten maken, wat hem moeiteloos lukte, en gesprekken met zijn psychologe, zijn we er nu achter dat het niet anders kan. We hebben twee collèges niet ver van huis op het oog met een speciale klas voor hoogbegaafde leerlingen. We zijn helemaal niet voor zzo'n ghetto van slimme leerlingen, maar het verschil tussen zijn IQ en dat van de gemiddelde leerling is groter dan het verschil tussen het IQ van die gemmiddelde leerling en dat van een kind met een mentale achterstand. Het gaat allemaal véél te langzaam voor hem en het meeste weet hij al. Hij hoeft helemaal geen enkele moeite te doen op school en dat is niet goed voor zijn latere schoolcarrière. Maar ik ben er wel verdrietig van. Op zijn school is een speciale klas voor kinderen met leermmoeilijkheden. Op een lagere school vlakbij is een klas voor autistische kinderen. Maar hoogbegaafde kinderen moeten het doen met een tekst van het ministerie die niet toegepast wordt. Zogenaamd omdat zulke kinderen het toch wel redden. Maar éénderde van die kinderen verlaten de school zonder eindexamen!! Ik heb voor de tweede keer het idee dat ze een jaar van de kindertijd van mijn lieve zoon afpakken.