Weerzien

We zijn vanuit ons buitenhuis twee dagen op stap gegaan. Twee hotelnachten met lekker restaurant en uitstapjes. Eventjes er tussen uit. Heerlijk. Ik had verwacht dat onze kleinste moeite zou hebben met de nieuwe slaapomgeving en dat hij 's nachts wakker zou worden. Maar nee. Hij heeft twee nachten goed geslapen. Slapen naast je grote broer is natuurlijk ook wel geruststellend. 

De laatste dag hadden we afgesproken met een familie die we in Bangkok ontmoet hebben. Ze hebben ongeveer tegelijkertijd met ons een jongentje van drie geadopteerd. Onze zoontjes komen uit hetzelfde tehuis en waren daar vriendjes. Dinsdag waren we bij ze uitgenodigd om de vierde verjaardag van het jochie te komen vieren. We belden aan, ons ventje met een verjaarskadootje in zijn armen. We hadden hem niet gezegd naar wiens verjaardag we zouden gaan. Verrassing. De deur ging open en .... de jongens keken elkaar niet begrijpend aan. Ze leken elkaar niet te herkennen. De moeders legden aan hun zoontjes uit wie het andere jongentje was. Maar na een uurtje spelen merkten we dat de speelreflexen van vroeger weer boven kwamen, ze gingen lekker keten samen. Het vriendje was verbaasd dat we ons zoontje nu bij een andere voornaam noemden. Hijzelf heeft zijn Thaïse voornaam gehouden. De onze heeft een nieuwe gekregen, we hebben zijn mooie Thaïse naam als tweede naam behouden. Wij moeders waren het met elkaar eens dat die heel speciale tijd daar in Thaïland veel te snel gegaan was. We hadden allebei last van heimwee gehad! Het was heel leuk om elkaar weer te zien en ervaringen uit te wisselen. Onze zoontjes hebben heerlijk samen gespeeld. Maar ze zijn ook allebei helemaal op de toekomst en hun nieuwe leven gericht.