Gister werd de oudste vijftien jaar. Op eerste paasdag. Dat is natuurlijk op zich al best bijzonder. De bedoeling was dat we het weekend naar ons tweede huis zouden gaan, want paaseitjes zoeken moet traditiegetrouw daar gebeuren, vinden de kinderen. De tuin is er groot. En vol voorjaarsbloemen, hoewel dat met de klimaatverandering wat minder wordt. Oma zou er ook naar toe gaan. Hoewel dat voor haar vanuit Nederland nog wel weer verder is. Maar ze kan het nog, helemaal alleen met de auto, ondanks haar 84 jaar. Ja, echt waar! De jarige zou een nieuwe fiets krijgen. En volgend weekend, de laatste dag van de schoolvakantie hier, zouden zijn vrienden komen chillen.
Verjaarseten
Maar ja, Covid-19. Hoe vier je dan een lockdown verjaardag? Daar is vast geen handleiding voor. Improviseren, dus. Het verjaarseten was geen probleem. Naar de winkel gaan voor voedsel is toegestaan. Meneer wilde duif eten. 'Dat is nu wel traditie hè mama?' Ik: 'O ja? Vorig jaar wilde je dat voor het eerst .' Hij had het idee dat hij dat al jaren op zijn verjaarsmenu zet. De verjaarstaart leek nog even problematisch te worden, want hij wilde huisgemaakte appel-aardbeicrumble. En er is door de hele stad een chronisch tekort aan pakken meel. Met al die kinderen die in huis bezig gehouden moeten worden met onder andere koekjes bakken. Ik bleek nog meel te hebben en er stonden zelfs maar liefst vijf pakken meel in het supermarktschap!
Verjaarscadeau
Het cadeau was wel een probleem. Zo'n nieuwe fiets moet je natuurlijk wel proberen en die winkels zijn nu allemaal dicht. Ik had bedacht om hem dan een stripboek te geven, met de belofte dat de fiets dan komt zodra het kan. Boek besteld, bij Grote Keten, de boekwinkels zijn hier allemaal dicht. Die zeiden dat niet-urgente bestellingen wat langer konden duren. Normaal ontvang je de bestelling binnen drie dagen. Met een week van tevoren dacht ik, heel naïef, goed te zitten. Nee dus. Er lag dus alleen een envelop met beloofde cadeaus bij zijn ontbijtbord. Het traditionele verjaarskaartje van mijn beste vriendin is anderhalve week na versturen ook nog niet aangekomen. Zij woont aan de andere kant van Parijs, aan de afstand ligt het dus niet.
Verjaarsfeestje
Maar het belangrijkste voor een puber, zijn natuurlijk de vrienden. Die hebben hem wel via de social media een fijne verjaardag gewenst, maar bij elkaar komen zit er voorlopig nog even niet in. En als de lock down straks opgeheven wordt, is het nog maar de vraag met hoeveel mensen je bij elkaar mag en wat er dan open is. Echt plannen kunnen we het nog niet. De jongste is op 1 juli jarig. Dan is die lockdown wel klaar, maar of alles dan open is? De scholen, de lasergame die hij wil doen? Ook dat wordt improviseren!
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire