Vorig weekend - ik loop een beetje achter - was het laatste weekend als gezin van drie. Ik was me daar constant van bewust en er eigenlijk wat nostalgisch onder. Mijn huisgenoten niet, die waren gewoon vrolijk en goed gemutst. Dat was ik ook, ik genoot! Maar ik probeerde me ook voor te stellen hoe het zou zijn de volgende keer in ons buitenhuis, met zijn vieren. Het blijft toch nog onwerkelijk: gaan ze ons echt 'zomaar' zo'n lief uitziend jochie meegeven? Ik ben zó benieuwd naar hoe hij is, voelt, ruikt.
Vandaag was de laatste dag met z'n drieën hier thuis. Manlief zit nu in het vliegtuig naar Tokyo. Hij heeft nog een drukke overleg- en presentatieweek voor de boeg. Grote Zoon en ik hebben een gezellige vakantieweek thuis gepland met een bioscoopuitje morgen en een vriendje dat dinsdag een nachtje komt logeren. Natuurlijk moet ik ook nog allerlei dingen regelen voor m'n werk en laatste spullen kopen en koffers pakken en de foto's op de nieuwe Ipad zetten zodat de Kleine Man z'n nieuwe omgeving kan zien en de juiste spelletjes op 't ding downloaden en ... alles doen wat ik niet mag vergeten!
Le week-end dernier était notre dernier en tant que famille de trois. Nous étions dans notre maison de campagne et l'idée que nous serons quatre la prochaine fois que nous y viendrons était très irréel. Vont-ils vraiment nous confier un si beau petit garçon ? Je suis impatiente de le découvrir : quel odeur a-t-il, quel caractère, comment est-il au réveil ?
Aujourd'hui le dernier jour à la maison à 3. Le Mari est parti pour Tokyo, nous avons rendez-vous dans une semaine à l'aéroport de Bangkok ! Pour lui : une semaine bien remplie de réunions et de présentations en perspective. Pour le Grand Frère et moi une semaine de vacances bien remplie de séance de ciné (demain, Turbo), de mini-pija-party avec copain qui reste dormir (mardi) et de mille et une dernières choses à régler pour le boulot et pour le voyage (lundi, mardi, mecredi, jeudi & vendredi !) Bref : que du bonheur !
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire