Goed, de tickets zijn dus geboekt. Dan bedoel ik niet het Thalys ticket voor het afscheid van mijn tante. Dat is makkelijk gereserveerd op internet: klik, klik, semi-flex of no-flex? Klik, klik, confort 1 of confort 2? En je hebt een Mobiticket, klaar.
Nee, ik bedoel de tickets voor DE reis naar onze tweede zoon. De grote reis naar Thaïland. En die reis viel niet door onszelf op internet bij elkaar te klikken. Op de heenreis zijn we namelijk met zijn tweeën, Grote Zoon en ik. Echtgenoot moet de week ervoor in Tokyo zijn en komt vanuit Japan naar Bangkok. Dus moesten we twee retourtickets hebben en twee enkele reizen. Die laatste twee met de miles van meneer alstublieft. De allervriendelijkste meneer van de agence van Air France is er een vol uur mee bezig geweest. De enkeltjes met die miles moesten we eigenlijk zelf per telefoon boeken, maar de meneer begreep ook wel dat we het risico niet wilden lopen dat we niet alle vier op dezelfde vlucht zouden zitten. Dus heeft hij dat ook voor ons gedaan. Hij heeft van mij op alle onderdelen van de feedback waar AF om vroeg een 10 gekregen.
We wilden bovendien graag het speciale adoptieticket van Air France. Dat is wat duurder dan het goedkoopste tarief, maar wel wijzigbaar. Je weet maar nooit met adoptie. Bovendien mogen we dan tweemaal zoveel bagage meenemen. Op de heenweg hebben Grote Zoon en ik dus recht op 4 koffers van 23 kilo! Handig, want we moeten natuurlijk ook spullen voor die kleine Thaï meenemen en wat Tshirts voor Echtgenoot die dat in Tokyo niet nodig heeft. En ik heb een koffer met zomerkleertjes van Grote Zoon waar Kleine Zoon al uitgegroeid is. Voor zijn kindertehuis.En wat verkleedkleren die een andere bevriende adoptiefamilie graag aan hun kindertehuis wil schenken en die wij voor ze meenemen. Ik hoop alleen niet dat we de 92 kilo gaan halen!
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire